Saturday, April 30, 2016

Kon Hotis Tu Kay Zalis - कोण होतीस तू काय झालीस

नारी जातीची थोरवी या दुनियेने गाइली
अनेक रूपे ही तुझी या दुनियेने पाहिली

कोण होतीस तू, काय झालीस तू
अग वेडे कशी वाया गेलीस तू

सुंदर रूप तुझे निर्मळ भारी
होतीस अशी तू पवित्र नारी
डोईवर पदर, पदरात चेहरा
डोळ्यांच्या पापणीत लाजेचा पहारा
होती यशोदा तू, होतीस तारा तू
होतीस राधा तू, होतीस मीरा तू
पार्वती ती महान झाली
राज्य वैभव टाकून आली
काळ बदलला तूही बदलली
सार्‍यांना भुलवीत रसत्याने चालली
पदराचं भान नाही, अब्रूची जाण नाही
सडक लैला अशी बदनाम झालीस तू
तू अशी नारी होती, लाखात भारी होती
मर्दानी झाशीवाली हो‍ऊन लढलीस तू

कोण होतीस तू, काय झालीस तू

पुरूष जातीची थोरवी या दुनियेने गाइली
अनेक रूपे तुझीही त्याच दुनियेने पाहिली

कोण होतास तू काय झालास तू
अरे वेड्या कसा वाया गेलास तू

तेजस्वी रूप तुझे, करारी बाणा
होतास असा तू मर्दाचा राणा
सिंहाची छाती होती, उरात आग होती
वाघाची झेप होती, डोळ्यांत जाग होती
होतास राम तू, होतास बुद्ध तू
होतास कृष्ण तू, विवेकानंद तू
भगतसिंग तो महान झाला
देशाच्या क्रांतीसाठी फासाला गेला
काळ बदलला, तूही बदलला
करीत इशारे तू रस्त्याने चालला
पोरींची छेडाछेडी, लोचट लाडीगोडी
सडक मजनू असा बदनाम झालास तू
तू असा शूर होता, लाखात वीर होता
राजा शिवाजी रूप घेऊन लढलास तू

लाजवंती कालची तू चंचल छछोर होई
बेछुट तुझ्या वागण्याला घरबंध आज नाही
कोण होतीस तू, काय झालीस तू
अग वेडे कशी वाया गेलीस तू

आखुड केस हे, आखुड कपडे
पाठ ही उघडी, पोट हे उघडे
कालची सीता आज डॅडींची रीटा झाली
साडी बिचारी खाली घसरली
नवा तुझा ढंग हा बघण्याजोगा
पुढून मुलगी मागून मुलगा
लाखाचे तारुण्य उधळीत चाललीस तू
तू अशी नारी होती लाखात भारी होती
मर्दानी झाशीवाली होऊन लढलीस तू

काल तुझ्या हाती तलवार होती
लढवय्याचा तू वारसा
आज तुझ्या हाती कंगवा
घडीघडी बघसी तू आरसा
कोण होतास तू काय झालास तू
अरे वेड्या कसा वाया गेलास तू

काय तुझी वेषभुषा आता कहर झाला
कालचा हिरो हा आज झिरो झाला
कमरेला बेलबॉटम अंगात पोलका
लांबलांब केस हे मिशिला चटका
तर्‍हा तुझी बायकी, बघण्याजोगी
पुढून मुलगा हा मागून मुलगी
मर्दपणाचा तुझ्या लिलाव केलास तू
तू असा शूर होता लाखात वीर होता
राजा शिवाजी रूप घेऊन लढलास तू
कोण होतास तू काय झालास तू
अरे वेड्या कसा वाया गेलास तू

Zalya Tinhi Sanja - झाल्या तिनी सांजा करुन

झाल्या तिनी सांजा करुन सिणगार साजा
वाट पहाते मी ग येणार साजन माझा

प्रीतीच्या दरबारीचं येणार सरदार
मायेच्या मिठीचा त्यांच्या गळ्यात घालीन हार
दिलाच्या देव्हार्‍यात बांधीन मी पूजा
वाट पहाते मी ग येणार साजन माझा

भेटीत रायाच्या सांगेन मी सारं
सोसवेना बाई मला यौवनाचा भार
तान्हेल्या हरणीला हळूच पाणी पाजा
वाट पहाते मी ग येणार साजन माझा

त्यांच्याच ओठांचा ओठी रंग लाल
आठवणीने त्यांच्या बाई रंगले हे गाल
धुंद व्हावी राणी, रंगून जावा राजा
वाट पहाते मी ग येणार साजन माझा

वाटतं सख्याचं वाजलं पाऊल
खट्याळ मनाला लागे खोटीच चाहूल
घालू कशी मी साद होईल गाजावाजा
वाट पहाते मी ग येणार साजन माझा

इचारच पडला बिचार्‍या मनाला
येळ का ग व्हावा बाई सख्या सजनाला
बिलगुन बसावी शंभूला सारजा
वाट पहाते मी ग येणार साजन माझा

Anjanichya suta tula ramach - अंजनीच्या सुता तुला

अंजनीच्या सुता तुला रामाचं वरदान
एक मुखाने बोला, बोला जय जय हनुमान

दिव्य तुझी राम भक्ती, भव्य तुझी काया
बालपणी गेलासी तू सूर्याला धराया
हादरली ही धरणी, थरथरले आसमान

लक्ष्मणा आली मूर्च्छा लागुनिया बाण
द्रोणागिरीसाठी राया केले तू उड्डाण
तळहातावर आला घेऊनी पंचप्राण

सीतामाई शोधासाठी गाठलीस लंका
तिथे रामनामाचा तू वाजविला डंका
दैत्य खवळले सारे परि हसले बिभिषण

हार तुला नवरत्‍नांचा जानकीने घातला
पाहिलेस फोडुन मोती राम कुठे आतला
उघडुनी आपली छाती दाविले प्रभु भगवान

आले किती, गेले किती, संपले भरारा
तुझ्या परि नावाचा रे अजुनी दरारा
धावत ये लवकरी, आम्ही झालो रे हैराण

धन्य तुझे रामराज्य, धन्य तुझी सेवा
तुझे भक्त आम्ही सारे उपाशी का देवा ?
घे बोलावून आता कंठाशी आले प्राण

Doula Morachya Manacha - डौल मोराच्या मानचा

जिवाशिवाची बैलजोड लाविल पैजंला आपली कुडं
लाविल पैजंला आपली कुडं नि जिवाभावाचं लिंबलोण

नीट चालदे माझी गाडी, दिन-रातीच्या चाकोरीनं
दिन-रातीच्या चाकोरीनं जाया निघाली पैलथडी रं !

डौल मोराच्या मानचा रं डौल मानचा
येग रामाच्या बानाचा रं येग बानाचा
तान्या-सर्जाची हं नाम जोडी
कुना हुवीत हाती घोडी माझ्या राजा रं

धरती आभाळाची चाकं, त्याच्या दुनवेची हो गाडी
सुर्व्या-चंदराची हो जोडी, त्याच्या सर्गाची रं माडी, सर्गाची माडी

सती-शंकराची माया, इस्‍नू लक्षुमीचा राया
पुरुस-परकरतीची जोडी, डाव परपंचाचा मांडी माझ्या राजा रं

Nijrup Dakhava Ho - निजरूप दाखवा हो

निजरूप दाखवा हो, हरि दर्शनास द्या हो

अवरुद्ध साद माझा प्रतिसाद त्यास द्या हो
आला गजेंद्र मोक्षा तैसे पुनश्च या हो
जळत्या निळ्या वीजेची प्रभू एक झेप घ्या हो

नरसिंह होवुनीया घुमवीत गर्जनासी
शतसूर्य तेज दावा अज्ञात या जनासी
भ्याला समुद्र क्रोधा ते रामचंद्र व्हा हो

पार्थास दाविले ते प्रभू विश्वरूप दावा
मुरली मनोहरा या व्हा वाजवीत पावा
एका करांगुलीने गोवर्धना धरा हो

राज:भ्रमा पटू द्या प्रत्यक्ष एकवार
श्रीकृष्ण-विष्णू-राम तोचि विठू महार
जाळी तनामनासी ती आग शांतवा हो

Dev Devhyaryat Nahi - देव देव्हार्‍यात नाही

देव देव्हार्‍यात नाही, देव नाही देवालयी
देव चोरुन नेईल अशी कोणाची पुण्याई

देव अंतरात नांदे, देव दाही दिशी कोंदे
देव आभाळी सागरी, देव आहे चराचरी
देव शोधूनिया पाही, देव सर्वाभूतां ठायी

देव मूर्तीत ना मावे, तीर्थक्षेत्रात ना दावे
देव आपणात आहे, शिर झुकवोनिया पाहे
तुझ्यामाझ्या जड देही देव भरूनिया राही

देव स्वये जगन्‍नाथ, देव अगाध अनंत
देव सगुण, निर्गूण, देव विश्वाचे कारण
काळ येई, काळ जाई, देव आहे तैसा राही

Kanda Raja Pandharicha - कानडा राजा पंढरीचा

कानडा राजा पंढरीचा
वेदांनाही नाही कळला अंतपार याचा

निराकार तो निर्गुण ईश्वर
कसा प्रकटला असा विटेवर
उभय ठेविले हात कटिवर, पुतळा चैतन्याचा

परब्रह्म हे भक्तांसाठी
मुके ठाकले भीमेकाठी
उभा राहिला भाव सावयव, जणु की पुंडलिकाचा

हा नाम्याची खीर चाखतो
चोखोबांची गुरे राखतो
पुरंदराचा हा परमात्मा, वाली दामाजीचा

Friday, April 29, 2016

Vikat Ghetala Shyam - विकत घेतला श्याम

नाहि खर्चिली कवडीदमडी, नाहि वेचला दाम
विकत घेतला श्याम, बाई मी विकत घेतला श्याम !

कुणी म्हणे ही असेल चोरी
कुणा वाटते असे उधारी
जन्मभरीच्या श्वासांइतुके मोजियले हरिनाम !

बाळ गुराखी यमुनेवरचा
गुलाम काळा संतांघरचा
हाच तुक्याचा विठ्ठल आणि दासाचा श्रीराम !

जितुके मालक, तितुकी नावे
हृदये तितुकी, याची गावे
कुणि न ओळखी तरिही याला दीन अनाथ अनाम !

Tula Pahate Re Tula - तुला पाहते रे तुला

तुला पाहते रे, तुला पाहते
तुझी मूर्त माझ्या उरीं राहते
तुला पाहते रे, तुला पाहते
जरी आंधळी मी तुला पाहते !

तुझ्या संगतीचा जिवा ध्यास लागे
तुझ्या हासण्याने मनीं प्रीत जागे
तुझ्या गायनें मी सुखी नाहते !

किती भाग्य या घोर अंधेपणीही
दिसे स्वप्‍न झोपेत, जागेपणींही
उणें लोचनांचे सुखे साहते !

कधी भक्त का पाहतो ईश्वराला ?
नदी न्याहळी का कधी सागराला ?
तिच्यासारखी मी सदा वाहते !

Jag He Bandi Shala - जग हे बंदिशाला

जग हे बंदिशाला
कुणी न येथे भलाचांगला, जो तो पथ चुकलेला

ज्याची त्याला प्यार कोठडी
कोठडीतले सखे सौंगडी
हातकडी की अवजड बेडी, प्रिय हो ज्याची त्याला

जो तो अपुल्या जागी जखडे
नजर न धावे तटापलीकडे
उंबरातले किडेमकोडे उंबरिं करिती लीला

कुणा न माहीत सजा किती ते
कोठुन आलो ते नच स्मरते
सुटकेलागी मन घाबरते, जो आला तो रमला

Ek Dhaga Sukhacha - एक धागा सुखाचा

एक धागा सुखाचा, शंभर धागे दुःखाचे
जरतारी हे वस्‍त्र माणसा तुझिया आयुष्याचे

पांघरसी जरि असला कपडा
येसी उघडा, जासी उघडा
कपड्यासाठी करिसी नाटक, तीन प्रवेशांचे

मुकी अंगडी बालपणाची
रंगीत वसने तारुण्याची
जीर्ण शाल मग उरे शेवटी, लेणे वार्धक्याचे

या वस्‍त्रांतें विणतो कोण ?
एकसारखी नसती दोन
कुणा न दिसले त्रिखंडात त्या हात विणकर्‍याचे

He Jivan Sundar Ahe - हे जीवन सुंदर आहे

हे जीवन सुंदर आहे !

नितळ निळाई आकाशाची अन्‌ क्षितिजाची लाली
दंवात भिजल्या वाटेवरती किरणांची रांगोळी
( अहो, आता विसरा हे सगळं,
इथं इमारतींच्या जंगलातला वनवास
त्यातून दिसणारं टीचभर आकाश
आणि गर्दीत घुसमटलेले रस्त्यांचे श्वास )
कोठेही जा अवतीभवतीं निसर्ग एकच आहे
हे जीवन सुंदर आहे !

पानांमधली सळसळ हिरवी अन्‌ किलबील पक्षांची
झुळझुळ पाणी, वेळुमधुनी खुळी शीळ वार्‍याची
( इथं गाणं लोकलचं,
पाणी तुंबलेल्या नळाचं
आणि वारं डोक्यावर गरगरणार्‍या पंख्यांचं )
इथेतिथे संगीत अनामिक एकच घुमते आहे
हे जीवन सुंदर आहे !

पाऊस झिमझिमणारा आणि पाऊस कोसळणारा
टपटप पागोळ्यांतून अपुल्या ओंजळीत येणारा
( पाऊस म्हणजे रेनकोटचं ओझं
कपड्यांचा सत्यनाश आणि सर्दीला निमंत्रण )
जगण्यावरचे प्रेम जणु हे धुंद बरसते आहे
हे जीवन सुंदर आहे !

Lingobacha Dongur - लिंगोबाचा डोंगूर

लिंगोबाचा डोंगूर आभाळी गेला
ठाकरगडी तेथं कधी नाही गेला

हाती घेई दोर ठाकराचा पोर
सुर्व्या देव भर डोक्यावरी आला
नाग्याचा दोरा पुरा खाली-वर गेला
डोंगर चढायचा सराव चालला

Mi Raat Takali - मी रात टाकली

मी रात टाकली, मी कात टाकली
मी मुडक्या संसाराची बाई लाज टाकली

हिरव्या पानांत, हिरव्या पानांत
चावंळ चावंळ चालती
भर ज्वानीतली नार
अंग मोडीत चालती

ह्या पंखांवरती, मी नभ पांघरती
मी मुक्त मोरनी बाई, चांदन्यात न्हाती

अंगात माझिया भिनलाय ढोलिया
मी भिंगरभिवरी त्याची गो माल्हन झाली
मी बाजिंदी, मनमानी, बाई फुलांत न्हाली

Pik karapala - पीक करपलं

पीक करपलं पक्षी दूरदेशी गेलं
गळणार्‍या झाडांसाठी मन ओथंबलं

वेढून नेणारी रित्या नभी वाहाटूळ
आसमंत वेटाळून काळजाची कळ

दु:ख पेलण्या एवढं बळ नाही डोलां
कडू काल्यावण्यांनी भारावला गला
कोवल्या गर्बाला जल्माआधी वनवास
वो मालवला दिसं, मालवला दिसं

Nabh Utarun Ala - नभं उतरू आलं

नभं उतरू आलं, चिंब थरथर वलं
अंग झिम्माड झालं हिरव्या बहरात

अशा वलंस राती गळा शपथा येती
साता जल्मांची प्रीती, सरंल दिनरात

वल्या पान्यात पारा, एक गगन धरा
तसा तुझा उबारा, सोडून रीतभात

नगं लागंट बोलू, उभं आभाळ झेलू
गाठ बांधला शालू, तुझ्याच पदरात

Jambhul Pikalya Zada khali - जांभुळपिकल्या झाडाखाली

जांभुळपिकल्या झाडाखाली, ढोल कुनाचा वाजं जी
येंधळ येडं पाय कुनाचं, झिम्मा फुगडी झालं जी

समिंदराचं भरलं गानं, उधानवारं आलं जी
येड्यापिश्या भगतासाठी पुरतं लागिरं झालं जी

मोडुन गेल्या जुनाट वाटा, हा बोभाटा झाला जी
चोचीमंदी चोच टाकुनी, दाणं उष्टं झालं जी

जांभुळीच्या झाडाखाली, कोयडं बोल बोलं जी
जांभळीचं बन थोडं, पिकून पिवळं झालं जी

Konya Rajan Rajan - कोन्या राजानं राजानं

कोन्या राजानं राजानं शेवडी खंदली
न कोन्या रानीनं रानीनं पानीच भरलं

कोन्या रानीचा रानीचा तोडेच हरपलं
न कोन्या राजानं राजानं उचलून घेतलं

कोन्या रानीनं रानीनं तोडेच मांगलं
कोन्या राजानं राजानं तोडेच दिधलं

कोन्या राजाच्या राजाच्या डोल्यांत भरली
न कोन्या रानीला रानीला दीठच लागली

हा पाय शेनाचा, हा पाय मेनाचा
बंधुनं बायको केली माय पदर सोन्याचा

हायल्या बांधती, चिमण्या गोंदती
फुलाच्या पडकीवरी माय लगीन लाविती

केळीच्या पानावरी माय बामन जेविती
बंधुनं बायको केली, बाईल केली, माय पदर सोन्याचा

Amhi Thakar Thakar - आम्ही ठाकरं ठाकरं

आम्ही ठाकरं ठाकरं या रानाची पाखरं
या जांभर्‍या गर्दीत मांडुन इवले घर

या पिकल्या शेतावर तुझ्या आभाळाचा जर
या डोंगर वस्तीवर भोळ्या संभूची पाखर
त्याच्या पंखात पंखात नांदतोया संसार

आल्या बरसाती घेऊन मेघमल्हाराची धून
त्या झिंगल्या झाडांना बांधले पैंजण
चांदण्या गोंदून धरलीया झालर

आम्ही ठाकरं ठाकरं या रानाची पाखरं
या जांभर्‍या गर्दीत मांडुन इवले घर

Asa Ekhad Pakharu Velhal - असं एखादं पाखरू वेल्हाळ

गोर्‍या देहावरती कांति, नागीणीची कात
येडे झालो आम्ही ज्यावी, एका दिसं रात
तुझ्या रूपाचं बाशिंग डोल्यांत
तुझ्यावाचून सुन्‍नाट दिनरात

असा बोल बोलती जग पंखात घेती
असं एखादं पाखरू वेल्हाळ
ज्याच्या भांगात बिंदिचा गुल्लाल

काल्या एकल्या राती मन मोडून जाती
असं एखादं पाखरू वेल्हाळ
ज्याला सामोरं येतया आभाळ

याला काय लेवू लेणं, मोतीपवळ्याचं रान ?
राती चांदण्या रानात शिणगार
सारी दौलत जरीच्या पदरात

Ag Nach Nach Radhe - अगं नाच नाच राधे

यमुनेच्या काठावर किसन मुरलीधर
कुणी म्हणे गिरीधर नरवर नटवर
कुंजवनी खेळतो रास रंग
एक नटरंगी नार करी सोळा शिणगार
आली छन्‌न्‌न्‌ नाचत उडवी बहार
किती आल्या गोपगोपिका
कन्हैया सखा छेडतो राधा सखीला
कसा कसा कसा....... असा !

अगं नाच नाच राधे उडवूया रंग
रंगामध्ये भिजंल तुझं गोरं गोरं अंग

घडा घेऊन शिरी घाट चढलीस कशी
आडवाटेवरी आज अडलीस कशी
मदनाचं रूप घेई राजा श्रीरंग

ढंग न्यारा तुझा असा तरुनपना
तुझा शिणगार करतोया खानाखुना
दंडामध्ये कसली ग काचोळी ही तंग

भरली पिचकारी मी आता लपशील किती
लाज पदरामध्ये सांग जपशील किती
सुरावरी माझ्या, तुझा ताल झाला दंग

Lek Ladki Ya Gharchi - लेक लाडकी या घरची

लेक लाडकी या घरची
होणार सून मी त्या घरची

सौख्यात वाढलेली
प्रेमात नाहलेली
कळिकळि फुलून ही चढते मंडपी वेल मायेची

संपताच भातुकली
चिमुकली ती बाहुली
आली वयात खुदुखुदू हसते होऊनी नवरी लग्‍नाची

हे माहेर, सासर ते
ही काशी, रामेश्वर ते
उजळिते कळस दो घरचे चंद्रिका पूर्ण चंद्राची

Akashi Zep Ge Re - आकाशी झेप घे रे

आकाशी झेप घे रे पाखरा
सोडी सोन्याचा पिंजरा

तुजभवती वैभव, माया
फळ रसाळ मिळते खाया
सुखलोलुप झाली काया
हा कुठवर वेड्या घेसी आसरा

घर कसले ही तर कारा
विषसमान मोती चारा
मोहाचे बंधन द्वारा
तुज आडवितो हा कैसा उंबरा

तुज पंख दिले देवाने
कर विहार सामर्थ्याने
दरि-डोंगर, हिरवी राने
जा ओलांडुनी या सरिता-सागरा

कष्टाविण फळ ना मिळते
तुज कळते परि ना वळते
हृदयात व्यथा ही जळते
का जीव बिचारा होई बावरा

घामातुन मोती फुलले
श्रमदेव घरी अवतरले
घर प्रसन्‍नतेने नटले
हा योग जीवनी आला साजिरा

Pratham tula Vandhito - प्रथम तुला वंदितो

प्रथम तुला वंदितो कृपाळा, गजानना, गणराया

विघ्‍नविनाशक, गुणिजन पालक, दुरित तिमीर हारका
सुखकारक तू, दुःख विदारक, तूच तुझ्या सारखा
वक्रतुंड ब्रह्मांड नायका, विनायका प्रभूराया

सिद्धीविनायक, तूच अनंता, शिवात्मजा मंगला
सिंदूर वदना, विश्वाधीशा, गणाधीपा वत्सला
तूच ईश्वरा सहाय्य करावे हा भवसिंधू तराया

गजवदना तव रूप मनोहर, शुक्लांबर शिवसूता
चिंतामणी तू अष्टविनायक सकलांची देवता
रिद्धीसिद्धीच्या वरा, दयाळा, देई कृपेची छाया

Raja Lalkari Ashi Ghe - राजा ललकारी अशी घे

राजा ललकारी अशी घे
हाक दिली साद मला दे

कुंकवाचा माझा धनी, बळ वाघाचं आलंया
भरलेल्या मोटंवानी, मन भरून गेलंया
ओढ फुलाला वार्‍याची, जशी खूण इशार्‍याची
माझ्या सजनाला कळू दे

सूर भेटला सूराला, गानं आलं तालावर
खुळ्या आनंदाचं माझ्या, हासू तुझ्या गालावर
भरजरीचा हिरवा, शेला पांघरून नवा
शिवार हे सारं खुलू दे

थेंब नव्हं हे घामाचं, त्याचं बनतील मोती
घास देईल सुखाचा, लई मायाळू ही माती
न्याहारीच्या वखुताला, घडीभर इसाव्याला
सावली ही संग मिळू दे

Sanga Mukund Kuni Ha - सांगा मुकुंद कुणि हा

सांगा मुकुंद कुणि हा पाहिला

रासक्रीडा करिता वनमाळी, हो
सखे होतो आम्ही विषयविचारी
टाकुनि गेला तो गिरिधारी
कुठे गुंतून बाई हा राहिला
सांगा मुकुंद कुणि हा पाहिला

गोपी आळविती, हे ब्रजभूषणा हे
वियोग आम्हांलागी तुझा ना साहे
भावबळे वनिता व्रजाच्या, हो
बोलावुनि सुताप्रती नंदजीच्या
प्रेमपदी यदुकुळटिळकाच्या
म्हणे होनाजी हा, देह हा वाहिला
सांगा मुकुंद कुणि हा पाहिला

Ghanshyam Sundara Sridhara - घनश्याम सुंदरा श्रीधरा

घनश्याम सुंदरा श्रीधरा अरुणोदय झाला
उठिं लवकरि वनमाळी उदयाचळी मित्र आला

आनंदकंदा प्रभात झाली उठी सरली राती
काढी धार क्षीरपात्र घेउनी धेनु हंबरती
लक्षिताती वासुरें हरी धेनु स्तनपानाला

सायंकाळीं एके मेळीं द्विजगण अवघे वृक्षीं
अरुणोदय होताच उडाले चरावया पक्षी
प्रभातकाळी उठुनि कावडी तीर्थ पथ लक्षी
करुनि सडासंमार्जन गोपी कुंभ घेऊनी कुक्षीं
यमुनाजळासि जाति मुकुंदा दध्योदन भक्षी

कोटी रवीहून तेज आगळें तुझिया वदनाला
होनाजी हा नित्य ध्यातसे हृदयी नाम माला

Sang Kadhi Kalnar Tula - सांग कधी कळणार तुला

सांग कधी कळणार तुला भाव माझ्या मनातला !
रंग कधी दिसणार तुला लाजणार्‍या फुलातला ?

गंधित नाजुक पानांमधुनी सूर छेडिते अलगद कोणी
अर्थ कधी कळणार तुला धुंदणार्‍या सूरातला ?

निळसर चंचल पाण्यावरती लयीत एका तरंग उठती
छंद कधी कळणार तुला नाचणार्‍या जलातला

जुळता डोळे एका वेळी धीट पापणी झुकली खाली
खेळ कधी कळणार तुला दोन वेड्या जीवातला

Amcha Raju ka Rusla - आमचा राजू का रुसला

रुसु बाई रुसु कोपर्‍यात बसु
आमच्यासंगे बोला आता, ढिश्यू, ढिश्यू, ढिश्यू
हाहा..... ही ही....... हो हो
आता तुमची गट्टी फू
आल बाल बारा वर्षं बोलू नका कोणी
चॉकलेट नका दाखवू हं, तोंडाला सुटेल पाणी

आमचा राजू का रुसला, आमचा राजू का रुसला ?
सांगशील का माझ्या कानी राग तुझा कसला ?

गाल गोबरे गोरे गोरे, लबाड डोळे दोन टपोरे
आनंदी हा चंद्र मुखाचा उदास का दिसला ?
राग तुझा कसला, आमचा राजू का रुसला ?

बावन पत्ते बांधु वाडा, शर्यत खेळू घोडा घोडा
घरदाराला खेळवणारा झाला हिरमुसला
राग तुझा कसला, आमचा राजू का रुसला ?

चिमणी खाई मोती-दाणे, गोड कोकिळा गाई गाणे
अल्लड भोळा गवई माझा अबोल का बसला ?
राग तुझा कसला, आमचा राजू का रुसला ?

Man Udhan Varyache - मन उधाण वार्‍याचे

मायेच्या हळव्या स्पर्शाने खुलते,
नात्यांच्या बंधात धुंद मोहरते
मन उधाण वार्‍याचे, गूज पावसाचे,
का होते बेभान, कसे गहिवरते !

आकाशी स्वप्‍नांच्या हरपून भान शिरते,
हुरहुरत्या सांजेला कधी एकटेच झुरते
सावरते, बावरते, घडते, अडखळते का पडते ?
कधी आशेच्या हिंदोळ्यावर मन हे वेडे झुलते
मन तरंग होऊन पाण्यावरती फिरते
अन्‌ क्षणात फिरुनी आभाळाला भिडते !
मन उधाण वार्‍याचे, गूज पावसाचे,
का होते बेभान, कसे गहिवरते !

रुणझुणते, गुणगुणते, कधी गुंतते, हरवते,
कधी गहिर्‍या डोळ्यांच्या डोहात पार बुडते
तळमळते सारखे बापडे नकळत का भरकटते ?
कधी मोहाच्या चार क्षणांना मन हे वेडे भुलते !
जाणते जरी हे पुन्हापुन्हा का चुकते ?
भाबडे तरी भासांच्या मागून पळते !
मन उधाण वार्‍याचे, गूज पावसाचे,
का होते बेभान, कसे गहिवरते !

Thursday, April 28, 2016

Kaya hi Pandhari Atma ha Vittal - काया ही पंढरी आत्मा

काया ही पंढरी आत्मा हा विठ्ठल ।
नांदतो केवळ पांडुरंग ॥१॥

भाव-भक्ति भीमा उदक ते वाहे ।
बरवा शोभताहे पांडुरंग ॥२॥

दया क्षमा शांती हेंचि वाळुवंट ।
मिळालासे थाट वैष्णवांचा ॥३॥

ज्ञान ध्यान पूजा विवेक आनंद ।
हाचि वेणुनाद शोभतसे ॥४॥

दश इंद्रियांचा एक मेळ केला ।
ऐसा गोपाळकाला होत असे ॥५॥

देखिली पंढरी देहीं-जनी-वनीं ।
एका जनार्दनी वारी करी ॥६॥

Dadla Nako G Bai - दादला नको ग बाई

बया बया बया !
काय झालं बया ?

दादला नको ग बाई
मला नवरा नको ग बाई !

मोडकंच घर, तुटकंच छप्पर
पन र्‍हायाला जागा नाही
मला दादला नको ग बाई !

फाटकंच लुगडं, तुटकीच चोळी
पन शिवायला दोरा न्हाई
मला दादला नको ग बाई !

कळण्याची भाकर, अंबाड्याची भाजी
वर तेलाची धारच न्हाई
मला दादला नको ग बाई !

एका जनार्दनी समरस झाले
पण तो रस येथे नाही
मला दादला नको ग बाई !

Ram Janmala G Sakhi - राम जन्मला ग सखी

चैत्रमास, त्यांत शुद्ध नवमि ही तिथी
गंधयुक्त तरिहि वात उष्ण हे किती !

दोन प्रहरिं कां ग शिरीं सूर्य थांबला ?
राम जन्मला ग सखी राम जन्मला

कौसल्याराणि हळूं उघडि लोचनें
दिपुन जाय माय स्वतः पुत्र-दर्शनें
ओघळले आंसु, सुखे कंठ दाटला

राजगृहीं येइ नवी सौख्य-पर्वणी
पान्हावुन हंबरल्या धेनु अंगणीं
दुंदुभिचा नाद तोंच धुंद कोंदला

पेंगुळल्या आतपांत जागत्या कळ्या
'काय काय' करित पुन्हां उमलल्या खुळ्या
उच्चरवें वायु त्यांस हंसुन बोलला

वार्ता ही सुखद जधीं पोंचली जनीं
गेहांतुन राजपथीं धावले कुणी
युवतींचा संघ कुणी गात चालला




पुष्पांजलि फेंकि कुणी, कोणी भूषणें
हास्याने लोपविले शब्द, भाषणें
वाद्यांचा ताल मात्र जलद वाढला

वीणारव नूपुरांत पार लोपले
कर्ण्याचे कंठ त्यांत अधिक तापले
बावरल्या आम्रशिरीं मूक कोकिला

दिग्गजही हलुन जरा चित्र पाहती
गगनांतुन आज नवे रंग पोहती
मोत्यांचा चूर नभीं भरुन राहिला

बुडुनि जाय नगर सर्व नृत्यगायनीं
सूर, रंग, ताल यांत मग्न मेदिनी
डोलतसे तीहि, जरा, शेष डोलला

Svaye Shri Ram Prabhu Aikati - स्वये श्रीरामप्रभु ऐकती

स्वये श्रीरामप्रभु ऐकती
कुश लव रामायण गाती

कुमार दोघे एक वयाचे
सजीव पुतळे रघुरायाचे
पुत्र सांगती चरित पित्याचे
ज्योतिनें तेजाची आरती

राजस मुद्रा, वेष मुनींचे
गंधर्वच ते तपोवनींचे
वाल्मीकींच्या भाव मनींचे
मानवी रुपें आकारती

ते प्रतिभेच्या आम्रवनांतिल
वसंत-वैभव गाते कोकिल
बालस्वराने करुनी किलबिल
गायनें ऋतुराजा भारिती

फुलांपरी ते ओठ उमलती
सुगंधसे स्वर भुवनीं झुलती
कर्णभूषणें कुंडल डुलती
संगती वीणा झंकारिती

सात स्वरांच्या स्वर्गामधुनी
नऊ रसांच्या नऊ स्वर्धुनी
यज्ञ-मंडपीं आल्या उतरुनी
संगमी श्रोतेजन नाहती

पुरुषार्थाची चारी चौकट
त्यात पाहतां निजजीवनपट
प्रत्यक्षाहून प्रतिमा उत्कट
प्रभुचे लोचन पाणावती

सामवेदसे बाळ बोलती
सर्गामागुन सर्ग चालती
सचिव, मुनिजन, स्‍त्रिया डोलती
आंसवें गाली ओघळती

सोडुनि आसन उठले राघव
उठुन कवळिती अपुले शैशव
पुत्रभेटिचा घडे महोत्सव
परि तो उभयां नच माहिती

Digambara Digambara Sripad Vallabh - दिगंबरा दिगंबरा श्रीपादवल्लभ दिगंबरा

निघालो घेऊन दत्ताची पालखी
आम्ही भाग्यवान आनंद निधान
झुलते हळूच दत्ताची पालखी

रत्‍नांची आरास साज मखमली
त्यावर सुगंधी फुले गोड ओली
झुळुक कोवळी चंदनासारखी

सातजन्मांची ही लाभली पुण्याई
म्हणून जाहलो पालखीचे भोई
शांत माया-मूर्ति पहाटेसारखी

वाट वळणाची जिवाला या ओढी
दिसते समोर नरसोबाची वाडी
डोळियांत गंगा जाहली बोलकी

Pratham Tula Vandi to प्रथम तुला वंदितो

प्रथम तुला वंदितो कृपाळा, गजानना, गणराया

विघ्‍नविनाशक, गुणिजन पालक, दुरित तिमीर हारका
सुखकारक तू, दुःख विदारक, तूच तुझ्या सारखा
वक्रतुंड ब्रम्हांड नायका, विनायका प्रभूराया

सिद्धीविनायक, तूच अनंता, शिवात्मजा मंगला
सिंदूर वदना, विश्वाधीशा, गणाधीपा वत्सला
तूच ईश्वरा सहाय्य करावे हा भवसिंधू तराया

गजवदना तव रूप मनोहर, शुक्लांबर शिवसूता
चिंतामणी तू अष्टविनायक सकलांची देवता
रिद्धीसिद्धीच्या वरा, दयाळा, देई कृपेची छाया

Vittala Tu Veda Kumbhar - विठ्ठला तू वेडा कुंभार

फिरत्या चाकावरती देसी मातीला आकार
विठ्ठला, तू वेडा कुंभार !

माती, पाणी, उजेड, वारा
तूच मिसळसी सर्व पसारा
आभाळच मग ये आकारा
तुझ्या घटांच्या उतरंडीला नसे अंत, ना पार !

घटाघटांचे रूप आगळे
प्रत्येकाचे दैव वेगळे
तुझ्याविना ते कोणा नकळे
मुखी कुणाच्या पडते लोणी कुणा मुखी अंगार !

तूच घडविसी, तूच फोडिसी
कुरवाळिसि तू, तूच ताडिसी
न कळे यातुन काय जोडिसी ?
देसी डोळे, परि निर्मिसी तयांपुढे अंधार !

Wednesday, April 27, 2016

Vithu Mauli tu Mauli Jagachi - विठुमाऊली तू माऊली जगाची

विठुमाऊली तू माऊली जगाची
माऊलीत मूर्ति विठ्ठलाची, विठ्ठला मायबापा

काय तुझी माया सांगु शिरीरंगा
संसाराचि पंढरी तू केली पांडुरंगा
डोळ्यांतून वाहे माय चंद्रभागा
अमृताची गोडी आज आलीया अभंगा
विठ्ठला पांडुरंगा
अभंगाला जोड टाळचिपळ्यांची
माऊलीत मूर्ति विठ्ठलाची, विठ्ठला मायबापा

लेकरांची सेवा केलीस तू आई
कसं पांग फेडू, कसं होऊ उतराई
तुझ्या उपकारा जगी तोड नाही
ओवाळीन जीव माझा सावळे विठाई
विठ्ठला मायबापा
जन्मभरी पूजा तुझ्या पाऊलांची
माऊलीत मूर्ति विठ्ठलाची, विठ्ठला मायबापा

Malhar vari Motiyane - मल्हारवारी मोतियाने (१)

मल्हारवारी मोतियाने द्यावी भरून
न्हाई तर द्येवा, द्येवा मी जातो दुरून

ओढ लावती अशी जिवाला, गावाकडची माती
साद घालती पुन्हा नव्याने ती रक्ताची नाती

गड जेजुरीचे आम्ही रहिवासी
देवाचा झेंडा वळखला दुरून

Brahma Vishnu Ani Maheshwar - ब्रम्हा विष्णू आणि महेश्वर

ब्रम्हा, विष्णू आणि महेश्वर सामोरी बसले
मला हे दत्तगुरू दिसले

माय उभी ही गाय हो‍उनी, पुढे वासरू पाहे वळुनी
कृतज्ञतेचे श्वान बिचारे पायावर झुकले

चरण शुभंकर फिरता तुमचे, मंदिर बनले उभ्या घराचे
घुमटामधुनी हृदयपाखरू स्वानंदे फिरले

तुम्हीच केली सारी किमया, कृतार्थ झाली माझी काया
तुमच्या हाती माझ्या भवती औदुंबर वसले

Paule Chalati Pandharichi - पाऊले चालती पंढरीची

पाऊले चालती पंढरीची वाट
सुखी संसाराची सोडुनिया गाठ

गांजुनिया भारी दुःख दारिद्र्याने
पडता रिकामे भाकरीचे ताट

आप्तइष्ट सारे सगेसोयरे ते
पाहुनिया सारे फिरविती पाठ

घेता प्रसाद श्री विठ्ठलाचा
अशा दारिद्र्याचा व्हावा नायनाट

मन शांत होता पुन्हा लागे ओढ
तैसा आणि गोड संसाराचा थाट

Zala Mahar Pandharinath - झाला महार पंढरिनाथ

 झाला महार पंढरिनाथ
काय सांगू देवाचि मात !

नेसला मळिण चिंधोटी
घेतली हातामधी काठी
घोंगडी टाकिली पाठी
करी जोहार दरबारात !

मुंडाशात बांधिली चिठी
फेकतो दुरुन जगजेठी
'दामाजीनं विकलि जी कोठी
त्याचं घ्यावं दाम पदरात !'

खळखळा ओतिल्या मोहरा
'घ्या जी मोजून, पावती करा'
ढीग बघून चमकल्या नजरा
शहा घाली बोट तोंडात !

Chandra Bhagechya Teri - चंद्रभागेच्यातीरी उभा

चंद्रभागेच्यातीरी, उभा मंदिरी, तो पहा विटेवरी
दुमदुमली पंढरी, पांडुरंग हरि, तो पहा विटेवरी

जगी प्रगटला तो जगजेठी, आला पुंडलिकाच्या भेटी
पाहुन सेवा खरी, थांबला हरि, तो पहा विटेवरी

नामदेव नामात रंगला, संत तुका किर्तनी दंगला
टाळ घेऊन करी, चला वारकरी, तो पहा विटेवरी

संत जनाई ओवी गाई, तशी सखू अन्‌ बहिणाबाई
रखुमाई मंदिरी, एकली परि, तो पहा विटेवरी

Keshava Madhava Tuzya - केशवा माधवा तुझ्या

केशवा माधवा, तुझ्या नामात रे गोडवा

तुझ्यासारखा तूच देवा, तुला कुणाचा नाही हेवा
वेळोवेळी संकटातुनी तारिशी मानवा

वेडा होऊन भक्तीसाठी, गोपगड्यांसह यमुनाकाठी
नंदाघरच्या गाइ हाकिशी, गोकुळी यादवा

वीर धनुर्धर पार्थासाठी, चक्र सुदर्शन घेऊन हाती
रथ हाकुनिया पांडवांचा, पळविशी कौरवा


Nam Tuze Gheta Deva - नाम तुझे घेता देवा

नाम तुझे घेता देवा, होई समाधान
तुझ्या पदी लागो माझे, तन-मन-ध्यान

सूत्रधार तू विश्वाचा, तुझे गूढ ज्ञान
कालगतीचे फिरविशी चक्र ते महान
मिळे मोक्ष तुझिया नामे, देशी ऐसे दान

काम-क्रोध-माया भुलवी, मन धाव घेई
आशा-निराशेचे फेरे जगी ठायीठायी
आहे तूच अंतर्ज्ञानी, तुला सर्व जाण

बंधु-माय-बापा लागे आस दर्शनाची
दत्ता म्हणे ऐका नाथा हाक पामराची
अल्प बुद्धी माझी देवा, भक्त मी रे सान

Deva Tula Shodhu Kutha - देवा तुला शोधू कुठं

कुठल्या देशी, कुठल्या वेशी, कुठल्या रूपात ?
देवा, तुला शोधू कुठं ?

तेहतीस कोटी रूपे तुझी, तेहतीस कोटी नामे तुझी
परि तू अज्ञात
देवा, तुला शोधू कुठं ?

कोठे असशी तू आकाशी, कुठल्या गावी कोठे वसशी ?
कुण्या देवळात ?
देवा, तुला शोधू कुठं ?

भले-बुरे जे दिसते भवती, भले-बुरे जे घडते भवती
तिथे तुझा हात
देवा, तुला शोधू कुठं ?

स्वच्छंदी तू स्वत:चा सखा, येथे रमसी सांग उगा का ?
या बाजारात
देवा, तुला शोधू कुठं ?

Dehachi Tijori - देहाचीदेहाची तिजोरी

देहाची तिजोरी, भक्तीचाच ठेवा
उघड दार देवा आता, उघड दार देवा

पिते दूध डोळे मिटूनी जात मांजराची
मनी चोरट्याच्या का रे भीती चांदण्याची
सरावल्या हातांनाही कंप का सुटावा

उजेडात होते पुण्य अंधारात पाप
ज्याचे त्याचे हाती आहे कर्तव्याचे माप
दुष्ट दुर्जनांची कैसी घडे लोकसेवा

स्वार्थ जणु भिंतीवरचा आरसा बिलोरी
आपुलीच प्रतिमा होते आपुलीच वैरी
घडोघडी अपराध्यांचा तोल सावरावा

तुझ्या हाती पांडुरंगा तिजोरी फुटावि
मुक्तपणे भक्ती माझी तुझी तू लुटावि
मार्ग तुझ्या राऊळाचा, मला आकळावा

भलेपणासाठी कोणी बुरेपणा केला
बंधनात असुनी वेडा जगी मुक्त झाला
आपुल्याच सौख्यालागी करील तो हेवा

Gomu Sangatin Mazya Tu - गोमू संगतीनं माझ्या तू

गोमू संगतीनं माझ्या तू येशील काय ?
माझ्या पिरतीची रानी तू होशील काय ?
आरं संगतीनं तुझ्या मी येणार नाय !
तुझ्या पिरतीची रानी मी होणार नाय !

ग तुझं टप्पोरं डोलं जसं कोल्याचं जालं
माझं कालिज घोळं, त्यात मासोली झालं
माझ्या प्रीतिचा सुटलाय तुफान वारा वारा वारा
रं नगं दावूस भलताच तोरा, जा रं गुमान साळसूद चोरा
तुझ्या नजरंच्या जादूला अशी मी भुलणार नाय

रं माझ्या रूपाचा ऐना, तुझ्या जिवाची दैना
मी रं रानाची मैना, तुझा शिकारी बाणा
खुळा पारधी ग जाळ्यामंदी आला आला आला
ग तुला रुप्याची नथ मी घालीन
ग तुला मिरवत मिरवत नेईन
तुज्या फसव्या या जाल्याला अशी मी गावनार नाय

गोमू संगतीनं माझ्या तू येशील काय ?
आरं संगतीनं तुझ्या मी येणार ......हाय !
तुझ्या पिरतिची रानी मी होनार हाय !

Athashe Khidkya Naushe Dar - आठशे खिडक्या नवशे

आठशे खिडक्या नवशे दारं
कुण्या वाटंनं बा गेली ती नार

पैठणी नेसून झाली तयार
कुण्या वाटंनं बा गेली ती नार

ठुमकत मुरडत आली सामोरं
कुण्या वाटंनं बा गेली ती नार

बोलण्यात दिसतीया खडीसाखर
कुण्या वाटंनं बा गेली ती नार

हातात वाक्या न्‌ दंडात येळा
वार्‍यासंगं बोलतुया बागशाही मळा
आलं कसं गेलं कुठं, सळसळ वारं
कुण्या वाटंनं बा गेली ती नार

नाकात नथणी न्‌ कानात झुबं
रखवालदार जणू बाजुला उभं
डौलानं डुलतोया चंद्रहार
कुण्या वाटंनं बा गेली ती नार

करंगळ्या मासोळ्या जोडवी जोड
पैंजण रुणझुण लावतंया याड
पाडाचा अंबा जणु रसरसदार
कुण्या वाटेनं बा गेली ती नार

Tu Sukha Karta Tu - तू सुखकर्ता तू दुःखहर्ता (१)

तू सुखकर्ता, तू दुःखहर्ता, तूच कर्ता आणि करविता
मोरया, मोरया, मंगलमूर्ती मोरया

ओंकारा तू, तू अधिनायक, चिंतामणी तू, सिद्धिविनायक
मंगलमूर्ती तू भवतारक, सर्वसाक्षी तू अष्टविनायक
तुझ्या कृपेचा हात मस्तकी, पायी तव मम चिंता

देवा सरू दे माझे मीपण, तुझ्या दर्शने उजळो जीवन
नित्य करावे तुझेच चिंतन, तुझ्या धुळीचे भाळी भूषण
सदैव राहो ओठांवरती तुझीच रे गुणगाथा

Kalya Matit Matit - काळ्या मातीत मातीत

काळ्या मातीत मातीत तिफन चालते,
तिफन चालते, तिफन चालते
ईज थयथय नाचते ढग ढोल वाजवितो,
ढोल वाजवितो, ढग ढोल वाजवितो
सदाशिव हाकारतो नंदी बैलाच्या जोडीला
संग पारवती चाले ओटी बांधून पोटाला
सरीवर सरी येती माती न्हाती धुती होते
कस्तुरीच्या सुवासानं भूल जिवाला पडते
भूल जिवाला पडते वाट राघूची पाहते
राघू तिफन हाकतो मैना वाटुली पाहते
          सर्जा रं माझ्या ढवळ्या रं माझ्या पवळ्या रं माझ्या
झोळी झाडाला टांगून राबराबते माऊली
तिथं झोळीतल्या जीवा व्हते पारखी साऊली
अभिषेकात घामाच्या आसं देवाचं पूजन
पिकं हालती डोलती जनू करती भजन
गव्हा जोंधळ्यात तवा सोनं चांदी लकाकते
जशी चांदी लकाकते कपाशी फुलते

चालं ऊनपावसाचा पाठशिवणीचा खेळ
लोनी पायाला वाटती मऊ भिजली ढेकळं
काळ्या ढेकळात डोळा हिरवं सपान पाहतो
डोळा सपान पाहतो काटा पायांत रुततो
काटा पायांत रुतता लाल रगात सांडतं
लाल रगात सांडतं हिरवं सपान फुलतं….

Latpat Latpat Tuz Chalan - लटपट लटपट तुझं चालणं

लटपट लटपट लटपट लटपट
तुझं चालणं ग मोठ्या नखर्‍याचं
बोलणं ग मंजुळ मैनेचं
नारी ग, नारी ग

कांती नवनवतीची, दिसे चंद्राची, प्रभा ढवळी
जाईची रे वेल कवळी
दिसे नार, सुकुमार, नरम गाल, व्हट पवळी
जशी चवळीची शेंग कवळी
दिसे नार सुकुमार, नरम गाल, व्हट पवळी
तारूणपण अंगात झोक मदनाचं जोरात
चालणं ग मोठ्या नखर्‍याचं
बोलणं ग मंजुळ मैनेचं
नारी ग, नारी ग


रूप सुरतीचा डौल, तेज अनमोल, सगुण गहिना
जशी का पिंजर्‍यातील मैना
हिच्यासाठी कितीकांची जनलोकांत झाली दैना
अशी ही चंचल मृगनयना
हिच्यासाठी कितीकांची जनलोकांत झाली दैना
निर्मळ, कोमल, तेज ग जैसे तुटत्या तार्‍याचं
चालणं ग मोठ्या नखर्‍याचं
बोलणं ग मंजुळ मैनेचं
नारी ग, नारी ग…..

Man Udhan Varyache - मन उधाण वार्‍याचे

मायेच्या हळव्या स्पर्शाने खुलते,
नात्यांच्या बंधात धुंद मोहरते
मन उधाण वार्‍याचे, गूज पावसाचे,
का होते बेभान, कसे गहिवरते !

आकाशी स्वप्नांच्या हरपून भान शिरते,
हुरहुरत्या सांजेला कधी एकटेच झुरते
सावरते, बावरते, घडते, अडखळते का पडते ?
कधी आशेच्या हिंदोळ्यावर मन हे वेडे झुलते
मन तरंग होऊन पाण्यावरती फिरते
अन्‌ क्षणात फिरुनी आभाळाला भिडते !
मन उधाण वार्‍याचे, गूज पावसाचे,
का होते बेभान, कसे गहिवरते !

रुणझुणते, गुणगुणते, कधी गुंतते, हरवते,
कधी गहिर्‍या डोळ्यांच्या डोहात पार बुडते
तळमळते सारखे बापडे नकळत का भरकटते ?
कधी मोहाच्या चार क्षणांना मन हे वेडे भुलते !
जाणते जरी हे पुन्हापुन्हा का चुकते ?
भाबडे तरी भासांच्या मागून पळते !
मन उधाण वार्‍याचे, गूज पावसाचे,
का होते बेभान, कसे गहिवरते !

Tuch Sukh Karta Tuch - तुच सुखकर्ता तुच दु:खहर्ता

तुच सुखकर्ता तुच दु:खहर्ता, अवघ्या दीनांच्या नाथा
बाप्पा मोरया रे, बाप्पा मोरया रे, चरणी ठेवितो माथा

पहा झाले पुरे एक वर्ष, होतो वर्षाने एकदाच हर्ष
गोड अन्नाचा होतो रे स्पर्श, घ्यावा जाणुनी हा परामर्श
पुर्‍या वर्षाची, सार्‍या दु:खाची, वाचावी कशी मी गाथा
बाप्पा मोरया रे, बाप्पा मोरया रे, चरणी ठेवितो माथा

पहा आली कशी आज वेळ, कसा खर्चाचा बसावा मेळ
गुळ-फुटाणे-खोबरं नि केळ, सार्‍या प्रसादाची केली भेळ
कर भक्षण आणि रक्षण, तूच पिता अन्‌ तूच माता
बाप्पा मोरया रे, बाप्पा मोरया रे, चरणी ठेवितो माथा

नाव काढू नको तांदुळाचे, केले मोदक लाल गव्हाचे
हाल ओळख सार्‍या घरांचे, कधी येतील दिवस सुखाचे ?
सेवा जाणुनी, गोड मानुनी, द्यावा आशीर्वाद आता
बाप्पा मोरया रे, बाप्पा मोरया रे, चरणी ठेवितो माथा


Karuya Udo Udo Amba baicha - करुया उदो उदो उदो

अंबाबाईचा उदो उदो !

करुया उदो उदो उदो अंबाबाईचा
मायेचा वाहे झरा, शहरी कोल्हापूरा
घेऊया लाभ दर्शनाचा, उदो उदो !

सार्‍या जनतेची आई, माता अंबाबाई
हाकेला उभी राही, सारं काही तीच्या ठायी
सत्य डोळ्यांनी पाही, दंड दुष्टांना देई
अनेक रूपे तीही घेई भक्तांच्या पायी
आश्विनी प्रथम दिनी, बसते सिंहासनी
होतो जयघोष माऊलीचा, उदो उदो !

तेथुनी जरा दुरी स्वामीची गगनगिरी
अंश तो परमेश्वरी, भक्ती दत्ताची खरी
गुहेत स्थान जरी, बाजुला खोल दरी
रूप ते त्यांचे जणू शिवशंकरापरी
भेटुया त्यांना चला पाहुया ईश्वरी लीला
भरे दरबार भाविकांचा, उदो उदो !

डोंगरी माथ्यावर जोतिबांचे मंदिर
जुळती दोन्ही कर पहाल मूर्ती जर
असे हे कोल्हापूर नवरात्रीला फार
करिती देवींचा तो उत्सव घरोघर
सोहळा मनोहर, रम्य तो खरोखर
सुटे मधुगंध चंदनाचा, उदो उदो !

Radha Hi Bavari Harichi - राधा ही बावरी हरीची

Radha Hi Bavari Harichi
राधा ही बावरी हरीची

Rangat rang to shyam rang pahanya najar bhir-bhirte
Aikun taan visaroon bhaan hi vaat kunachi baghate
Tya saptasuranchya laatevaruni saad aikuni hoi-
Radha hi bavari, harischi radha hi bavari !

Hiravya-hirvya zadanchi pivali pane zultana
Chimb-chimb dehavaruni shravandhara zaratana
Ha darvalnara gandh maticha manaas bilagun jaai
Ha unaad varaa gooj preetiche kaani sangun jaai
Tya saptsuranchya latevaruni saad aikuni hoee-
Radha hi bavari, harichi Radha hi bagari…..!

Aaj ithe ya tarutarli soor venuche khulati
Tujsamori jatana uga paule ghutamalti
He swapna aase ki satya mhanave Radha harkhun jaai
Ha Chandra chandane dhaga aaduni prem tayanche paahi
Tya saptsuranchya latevaruni saad aikuni hoee-
Radha hi bavari, harichi Radha hi bagari…..!


रंगात रंग तो श्यामरंग पाहण्या नजर भिरभिरते
ऐकून तान विसरून भान ही वाट कुणाची बघते
त्या सप्तसुरांच्या लाटेवरुनि साद ऐकुनी होई -
राधा ही बावरी, हरीची राधा ही बावरी !

हिरव्याहिरव्या झाडांची पिवळी पाने झुलताना
चिंब चिंब देहावरुनी श्रावणधारा झरताना
हा दरवळणारा गंध मातीचा मनास बिलगून जाई
हा उनाड वारा गूज प्रीतिचे कानी सांगून जाई
त्या सप्तसुरांच्या लाटेवरुनि साद ऐकुनी होई -
राधा ही बावरी, हरीची राधा ही बावरी !


आज इथे या तरुतळी सूर वेणुचे खुणावती
तुजसामोरी जाताना उगा पाऊले घुटमळती
हे स्वप्न असे की सत्य म्हणावे राधा हरखून जाई
हा चंद्र चांदणे ढगा आडुनी प्रेम तयांचे पाही
त्या सप्तसुरांच्या लाटेवरुनि साद ऐकुनी होई -
राधा ही बावरी, हरीची राधा ही बावरी !

BACK......

Chandoba Chandoba Bhagalas Ka चांदोबा चांदोबा भागलास

Chandoba Chandoba Bhagalas Ka
चांदोबा चांदोबा भागलास

Chandoba chandoba bhagalas ka?
Nimbonichya Zadamage laplaas ka?
NImboniche zaad karvandi
Mamacha vaada chirebandi!

Aai-babanvar ruslaas ka?
Asach Ekta Vaslas ka?
Aata tari partuni jashil ka?
Dhoodh-n-shevaya khashil ka?

Aai bhichari radat aasel,
Babancha para chadat aasel!
Asaach basun raahshilka?
Babanchi bolani khashil ka?

Chandoba chandoba khuthe re gela?
Disata disata gadap zala!
Hakela ‘o’ mazya deshil ka?
Punha kadhi aamhala disashil ka?

चांदोबा चांदोबा भागलास का ?
निंबोणीच्या झाडामागे लपलास का ?
निंबोणीचे झाड करवंदी,
मामाचा वाडा चिरेबंदी !

आई-बाबांवर रुसलास का ?
असाच एकटा बसलास का ?
आता तरी परतुनी जाशील का ?
दूध न्शेवया खाशील का ?

आई बिचारी रडत असेल,
बाबांचा पारा चढत असेल !
असाच बसून राहशील का ?
बाबांची बोलणी खाशील का ?

चांदोबा, चांदोबा कुठे रे गेला ?
दिसता दिसता गडप झाला !
हाकेला '' माझ्या देशील का ?
पुन्हा कधी आम्हाला दिसशील का ?


BACK……

Aggo Bai Dhaggo Bai - अग्गोबाई ढग्गोबाई

Aggo Bai Dhaggo Bai
अग्गोबाई ढग्गोबाई

Aggo bhai Dhaggo bhai lagli kal

Dhagala unhachi kevdhi zal

Thodi n thodki lagli faar
Dongarachya dolyala panyachi dhaar

Vaara vaara garaa-garaa so so soom
Dholya dholya dhagaat doom doom doom
Vijbhai ashi kahi toryamadhe khadi
Akashachya pathivar chamcham chadi

Khol-khol jaminiche ughadun daar
Bud-bud bedkachi bad-bad faar
Dubhayla dabkyacha karuya talav
Saabu-beebu nako thoda chikhal lagav

अग्गोबाई ढग्गोबाई लागली कळ

ढगाला उन्हाची केवढी झळ

थोडी न्थोडकी लागली फार
डोंगराच्या डोळ्याला पाण्याची धार

वारा वारा गरागरा सो सो सूम्
ढोल्या ढोल्या ढगात ढुम ढुम ढुम
वीजबाई अशी काही तोर्यामधे खडी
आकाशाच्या पाठीवर चमचम छडी

खोलखोल जमिनीचे उघडून दार
बुडबुड बेडकाची बडबड फार
डुंबायला डबक्याचा करूया तलाव
साबु-बिबु नको थोडा चिखल लगाव


BACK……


Kanhoba Tuzi Ghongadi - कान्होबा तुझी घोंगडी

Kanhoba Tuzi Ghongadi
कान्होबा तुझी घोंगडी

Kanhoba Tuzi Ghongadi Changali
Aamhasi ka dili vangali re !! 1 !!


Svagat Sachchidanande Miloni Shudh Satva-gune vinali re
Shadgun Gonde Ratna-jadit Tuz Shyam Sundara Shobhile re


Shad-Vikar Shad-Vairi Miloni Taap-Traye ji Veenoli re !
Navaa Thaee Fatuni Geli Tvan Aamhasi Didhali re!!

Rushi-Muni Dhyata mukhi naam gata sandeg-vrutti virli re
Baap rakhumadevi vare vithale tvat-padin vratti murli re !!

कान्होबा तुझी घोंगडी चांगली
आम्हांसि कां दिली वांगली रे ॥१॥

स्व-गत सच्चिदानंदे मिळोनी शुद्ध सत्व-गुणें विणली रे
षड्‌-गुण गोंडे रत्न-जडित तुज श्याम-सुंदरा शोभली रे ॥२॥

षड्‌-विकार षड्‌-वैरी मिळोनि ताप-त्रयें जी विणली रे
नवा ठाईं फाटुनि गेली त्वां आम्हांसि दिधली रे ॥३॥

ऋषि मुनि ध्यातां मुखीं नाम गातां संदेह-वृत्ति विरली रे
बाप रखुमादेवी वरे विठ्ठले त्वत्‌-पदीं वृत्ति मुरली रे ॥४॥


BACK……